TÜBİTAK, 4006 projesi okullarda önemli hareketliliğe ve bilimsel heyecanın yaşanmasına katkı sağladı. Öğrencilerin hatta öğretmenlerin eğitim süreçlerine zaman zaman yenilikler getirmek gerekmektedir. İnsanoğlu sıradanlığa ve hayatın tekdüzeliğine çabucak ayak uydurmaya meyilli yaratılmıştır. Hayatın tekdüzeliği esasında insanların bedenlerinde bozulmaktadır. Çocukluk, ergenlik, gençlik, orta yaş grubu, emeklilik dönemi ve en nihayet yaşlılık. Bu süreç bile yaşamın nasıl olması gerektiği konusunda insanlara bir fikir verebilir.

Öğrencilerin sınav ve ödev eksenli bir eğitim hayatı ortaya çıkmış ve bu hayat kabullenilmiş durumdadır. Dersler, ödevler, sınavlar… Öğretmenler, idareciler, kantinci, servisçi ve akşam aile.

Bu çevre ve bu döngü gençlerin hayatına yeni bir heyecan katamamaktadır. TÜBİTAK bilim fuarları ortaokullarda ve liselerde öğrencilerin kendini ifade etmelerine katkı sağlamaktadır. Öğrenciler sene içerisinde matematik, fen, sosyali Türkçe, dil öğretimi, sanatsal faaliyetler, değerler eğitimi gibi konularda çalışmakta ve rehber öğretmeniyle bilimsel bir sürecin içerisine girmektedir. Bu çalışma süreci öğrencilerin derslere farklı bir boyuttan bakmalarını sağlamaktadır.

Bir ortaokul öğrencisi bir konu belirlemekte, bu konuyu rehber öğretmeniyle tartışmakta, rehber öğretmen ve öğrenci konuyu sınırlamakta ve konunun kapsamını belirlemektedir. Bu süreç çocuğun değerli ve farklı olduğu hissi yaşamasına katkı sağlamaktadır. Daha sonra araştırma sürecine geçen genç, internetten, daha önce yayınlanmış çalışmalardan, diğer öğretmenlerinde gerekli bilgiyi topuklama sürecine girmektedir.

Gençler, TÜBİTAK proje yarışmalarına katılmakla özgüven elde etmektedir, bu çalışmalarla öğrenci okul idaresiyle daha önemli mevzuda muhatap olmaktadır, bir şey üretiyor olmanın hazzını ve onurunu yaşayan genç, artık kendisini akranları arasında farklı ve ayrıcalıklı hissetmektedir.Bu çalışmaların sergi boyutuna gelmesi  öğrenciler için daha fazla kazanım ortaya çıkarmaktadır. Yıl içerisinde hazırlanan ve sergi düzeyine getirilen çalışmalar okullarda geniş davetli topluluklarının katılıyla sergilenmektedir.

Öğrenciler, ilin protokolünün ve diğer okul müdürlerinin, sendikaların ziyaretleri sırasında  çalışmalarını büyük bir heyecanla ve samimiyetle sunmaktadırlar. Her bir öğrenci sıranın kendisine gelmesini beklemekte, standına gelen ziyaretçilere defalarca çalışmasını anlatmaktadır. Davetlilerin merakla sordukları sorulara heyecanla ve gözlerinin içi gülerek verdikleri cevabın öğrencilerin kişisel ve akademik gelişimlerine ne kadar katkı sağladığı hesap edilemez bile.

Eğitimde başarının sırrı bu tür çalışmalarda gizlidir. Çağımızın öğrencisi emir almaktan ve nasihat dinlemekten  pek de hoşlandığı söylenemez Gençler pasif durumdan çıkmak ve aktif rol almak istemektedir. Öğrenciler, özgürlüğü üretmekte,buldukları oranda sanal ve değerleri zayıflatan hatta bozan özgürlükten uzaklaşacaklardır.  Asıl beklenen özgürlük, fikir özgürlüğü, üretmen özgürlüğü, okuma özgürlüğü, itiraz etme özgürlüğü olmalıdır.

Gençleri kayıtsız şartsız itaat eden değil, kutsalları karşısında kayıtsız şartsız teslim olan fakat hayatı içerisinde yerine göre kabul eden yerine göre itiraz eden bir karakterde yetiştirmek gerekmektedir. Ailesinin, tanıdıklarının, öğretmeninin yanında itiraz edemeyen bir genç, tanımadıkları insanların karşısında ve farklı ortamlarda asla itiraz edemez ve başkalarının fikirlerinin onaylayıcısı durumuna düşer.